ازدواج و زندگی مشترک (2)

در دهه های اخیر ، سلامت معنوی در کنار سایر مصادیق سلامت جایگاه مهمی پیدا کرده هرچند در گذشته های دور نیز نه به اسم که به رسم مطرح بود و از آن سخن می رفت چرا که پاره ای نیازها و دلمشغولی های آدمی نه صرفاً مادی و آفاقی که معنوی و انفسی می باشند و مواجهۀ متناسب با خود را می طلبند . وقتی مولانا در حکایت آغازین مثنوی از زبانِ حکیم و «مرشدِ راه بلد» می گوید:گفت : هر دارو که ایشان کرده اند آن عمارت نیست ، ویران کرده اند بر این مطلب اشاره دارد زیرا در همین حکایت ، آنها که پیشتر در پیِ راه حلّ و رفع مشکل بودندبی خبر بودند از حال درون اَستعیذُالله ممّا یفتروندر آموزه وحیانی و از دیدگاه عارفان و حکیمان که ذخایر معرفتی هستی به شمار می آیند،معنویّت و سلامت به مثابه معنا نه صِرفاً مجموعه‌ای از آداب ،احساسات و عادتها و قناعت به آرامش و رضایت باطنی که چشم اندازی اوج اندیشانه و فرارَوانه است و بدون در نظر گفتن "معنا" ئی راهبردی نمی‌توان از آن سخن گفت و به آن پرداخت . این معنا در "خداوند" نمود پیدا می کند که جان جهان است و «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ»،(حدید،3) ! سلامت معنوی در بردارنده مؤلفه‌های شناختی، احساسی، رفتاری و پیامدی می‌باشد. در پی تنظیم و تعریفِ صائب و دقیق رابطۀ انسان با خالق،خلق و خویشتن است ، تعالی بخش و در راستایِ «تصعیدِ حیات تکاملی»است ، حیاتی که در طی آن پرده ظواهر کنار می رود و حقیقت باطن جلوه می کند نه اینکه: به تعبیر قرآن :« يَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ»،(روم،7) . آموختن برای زیستن می شود ، همه ابعاد زندگی تدریجاً سَمت و سوئی الهی پیدا می‌کند و آدمی به «صِبْغَة ازدواج و زندگی مشترک (2)...

هُوَ العَلیُّ الاَعلی1. دل خانه خداستاگر سنگ هم شده باشدخواهد شکافت!وقتی "علی "میهمان این خانه باشد2. ماه آسا کعبه را سقف از شعف بشکافت تا کعبه خورشیدی به دل با چهره انور گرفت3. ای علی که جمله عقل و دیده ای ...استاد مطهری می گوید: هیچکس نتوانسته امام علی را در یک جمله اینگونه توصیف کند ً تمام وجود علی (ع) سرشار از عقلانیّت و دیده وری است4. و توصیفی صائب و دقیق از شهریار با اشاره به دو فضیلت والای پاکبازی و وفاپیشگی چو به دوست عهد بندد زمیان پاکبازان چو علی که می تواند که به سر برد وفا راواقعا هیچکس !5. و مصرعی از شاعر توانای معاصر عماد خراسانی"از هرچه بگذری سخن دوست خوشتر است"بنگر کدام دوست نکوتر ز مرتضاست؟! + نوشته شده توسط سیامک مختاری در جمعه چهاردهم بهمن ۱۴۰۱ و ساعت 22:8 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ماه رجب 1. نَک ماه رجب آمد تا ماه عجب بیند!وز سوختگانِ ره گرمی و طلب بیندخامش کن و کمتر گو بسیار کسی گویدکو جاه و هوا جوید تا نام و لقب بیند2.دلا بسوز که سوزِ تو کارها بِکُنَدنیازِ نیمْ شبی دفعِ صد بلا بِکُنَدطبیبِ عشق مسیحا دَم است و مُشفِق، لیکچو دَرد در تو نبیند که را دوا بکند؟ + نوشته شده توسط سیامک مختاری در دوشنبه سوم بهمن ۱۴۰۱ و ساعت 21:13 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

1.آقاسید علی قاضی در رابطه با حلول ماه رجب می گوید:ما در قُرُقگاه داخل شده ایم ... و انسان [با استفادۀ مطلوب و بهینه از این ایّام] به مقام قرب خداوند می رسد.2. قرب خداوند ،مکانتی است نه مکانی ! آن جانِ جهان در هر حال به ما نزدیک و "نزدیکتر از من به من" است ولی دریغ و عجیب "که من از وی دور و مهجوراَم"سخت دوریم ز تو با همه نزدیکی‌هابارِ نزدیک چنین دور ندیده است کسی!3. نیل به قُرب ، با رهائی از "من" و رَستن از هستی موهوم و پندارین حاصل می شود:"تو خود حجابِ خودی حافظ از میان برخیز" قرب نه بالا نه پستی رفتن است. قرب حق از حبس هستی رستن است4. و اینکه : "بیت العمورِ" واقعی دلی است که بتواند آن لامکان را در خود جای دهد :جز دل اهل خرابات که جولانگه توستدر جهان خانهٔ معمور ندیده است کسی + نوشته شده توسط سیامک مختاری در چهارشنبه پنجم بهمن ۱۴۰۱ و ساعت 13:29 | ازدواج و زندگی مشترک (2)...

ازدواج و زندگی مشترک (2)...